In zijn boek ‘Hoe God verdween uit Jorwert’ vertelt Geert Mak de geschiedenis van een dorpje op het Friese platteland. Het boek had over een van de dorpen in onze gemeente kunnen gaan. Tot de jaren ’70 waren de inwoners van onze dorpen zowel economisch als sociaal gezien sterk aan het eigen dorp gebonden. Middenstand en kerk speelden een belangrijke rol in het dorpsleven. De afgelopen decennia is er het een en ander veranderd. Middenstanders zijn verdwenen en het kerkbezoek is afgenomen. Kerkgebouwen zijn afgebroken of als woonhuis gaan functioneren, zoals in Boazum, andere zijn eigendom geworden van een stichting, zoals in Britswert.

Op 1 januari 2002 hebben de overgebleven protestantse kerken in onze streek hun krachten gebundeld en is de Samen-Op-Weg gemeente De Slachsang gevormd (later werd dat de Protestantse Streekgemeente De Slachsang). De streekgemeente is een samenvoeging van de Protestantse gemeente De Slachsang te Lytsewierrum, waartoe ook Rien en een deel van Reahûs behoren, de Protestantse gemeente De Slachsang te Britswert-Wiuwert-Easterwierrum en de Protestantse gemeente De Slachsang te Boazum.

Op 17 september 2023 zijn deze drie gefuseerd tot één Protestantse gemeente De Slachsang. In totaal telt de gemeente 430 leden, waaronder 123 belijdenden leden, 192 doopleden en 125 ingeschreven geboorteleden.

De ambtsdragers van alle dorpen samen vormen de kerkenraad van De Slachsang. De kerkenraad wil, voor zover dat binnen haar vermogen ligt, de voorwaarden scheppen voor een plaatselijk kerkelijk leven dat bij het dorp past. Deze constructie ("gezamenlijk bestuur, plaatselijke uitwerking") is van groot belang. Gezamenlijk bestuur werkt alleen als er voldoende ruimte en kansen worden geboden aan het plaatselijk kerkelijk leven. De kerk mag niet uit het dorp verdwijnen, of om met Geert Mak te spreken: God uit Jorwert.