leve de bieb!
 
Ik kom graag in de openbare bibliotheek: ik leen dat wat ik lezen wil, en eenmaal uitgelezen breng ik ze weer terug. Zo hoef ik niets te kopen en raakt mijn huis niet verstopt door die dikke pillen op de plank. Waar gekochte boeken of dvd’s bij mij thuis niet vaker dan één of twee keer worden gelezen of gezien, gaan ze in de bieb van hand tot hand. De bomen halen opgelucht adem!
 
Omdat je geen boek mag houden schep je telkens ruimte. Ruimte voor nieuwe inzichten. In de bibliotheek leer je op deze wijze dat niet alleen materieel maar ook geestelijk bezit een last kan zijn: door star vast te houden aan je overtuigingen kom je niet verder. Inleveren is in die zin een geestelijke oefening, die leidt tot vrijheid. Je ontvangt en je laat weer los. Zo mag je rijpen door nieuwe inzichten, maar zeker ook door de leegte tussen twee boeken in.

Daarnaast zijn ze in de bieb heel behulpzaam. Ze zoeken van harte met je mee voor een boekenkast of achter de zoekmachine. En thuis via internet kun je van alles reserveren: eenmaal gevonden krijg je bericht dat ze voor je klaar staan.
Veel medewerkers in de bibliotheek zijn vrijwilliger. Dus uit zichzelf zijn ze zo meewerkend. Blijkbaar geloven ze in hun goede zaak, namelijk, een aandeel in de ontwikkeling van een heel volk. Heel fijn vind ik ook dat ze geen mening hebben over wat je leent: van de Bijbel tot Mein Kampf, van een keukenmeidenroman tot Goethe, van Donald Duck tot een cursus electronica voor dummies.
 
Eigenlijk is de openbare bibliotheek een soort inloophuis voor iedereen. De deur naar kennis en verstilde concentratie staat altijd open. Er is koffie, het is er warm en bovenal rustig. Je kunt van gedachten wisselen met artikelen en ideeën in de krant, de vele bladen, boeken en multimedia. Of met een spreker als Wim Anker in juni van dit jaar.
 
Onlangs hoorde ik dat de interesse voor de openbare bibliotheek afneemt. Het zal weer eens niet: vind ik iets aantrekkelijk en goed, dan is de kans groot dat het een noodlijdend bestaan tegemoet gaat. Zo houd ik ook van openluchtzwembaden, Duitse sandalen, muziek van Phil Collins, stalen wielrenfietsen, en de kerk. Ook ik zal moeten inleveren…
 
Fijne zomer!
 
René de Vries