In de veertigdagentijd staan we stil bij het leven van Jezus en we leven toe naar het Pasen. Jezus riep: “Sta op! “ tegen zieken en mensen die lijden onder onrecht. Jezus gaf zijn leven voor ons als een daad van liefde. Niet het duister, maar de liefde overwon. Hij gaf ons nieuwe hoop.
Wij mogen (moeten) elke dag weer opnieuw tegen onrecht en ziekte opstaan. Niet de gemakkelijke en rechte weg begaan,- niets doen-, maar in actie komen en opkomen voor de zwakkeren onder ons.
We geloven in delen, kom in beweging en deel mee. Om in beweging te komen hebben we meestal een doel nodig. Een punt waar we naar toe kunnen werken.
Het uitgangspunt van de symbolische schikking is een punt (stip). Die punt herinnert ons er aan dat we in beweging moeten komen, anders komen we niet bij het gewenste doel. Dat punt kan voor ieder iets anders betekenen, immers iedereen heeft een ander doel waar hij voor op wil staan. De ruimte rond de stip symboliseert de verschillende mogelijkheden die er zijn om in beweging te komen. Ieder kan op zijn eigen manier de ruimte invullen.
In deze 1
e schikking staat de tekst van Mattheus 4:1-5 centraal.
Jezus heeft net de Heilige geest ontvangen en deze stuurt hem meteen naar de woestijn: naar de duivel. De duivel probeert hem tot 3 keer toe te verleiden, maar Jezus staat op tegen deze verleidingen en gesterkt door de woorden van God weerstaat hij ze.
De tulp in de stip vormt de biddende handen van Jezus en de bladeren waarop de tulp rust zijn de vleugels die de biddende handen dragen. Het vierkant kunnen we zien als de de wereld om ons heen. De 4 windsteken omvatten de hele aarde.
Jezus staat op, gedragen door de vleugels van God
